วัดป่าธรรมธารา กำแพงเพชร ข้อวัตรและปฏิปทาของพ่อแม่ครูบาอาจารย์1
……
โรงฉันน้ำปานะที่ท่านพระอาจารย์ได้เมตตาสร้างไว้
ณ วัดป่าชัยรังสี
พระอาจารย์ขณะแจกของ ณ จ.แม่ฮ่องสอน
ตลอดระยะเวลาที่ท่านพระครูธรรมธรวิชัย อภิฐาโน ได้มาจำพรรษา ณ วัดป่าธรรมธารา ท่านเป็นผู้ที่ควรได้รับ
ความยกย่องเท่าที่ได้เห็นอยู่เป็นประจำได้แก่
การอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพระเถระ
ครูบาอาจารย์แม้จะมีพรรษา
แก่กว่าท่านยงเล็กน้อยท่านก็ให้ความเคารพกราบไหว้ เสมอต้นเสมอปลาย เป็น ที่ยกย่องจากพระผู้ใหญ่อยู่เสมอ และ เป็นที่ยำเกรงต่อพระผู้น้อย ท่านจึงเป็นที่ตลอดจนฆราวาสญาติโยม และ ผู้ที่ได้พบเห็นท่านเป็นผู้ที่หนักแน่นทางด้านระเบียบและธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด ในบางโอกาสลูกศิษย์ทำอะไรผิดพลาดท่านก็ไม่เคยดุด่าว่ากล่าวให้เสียกำลังใจเพียงแต่ตักเตือนให้เกิดสติเท่านั้น ความเมตตาธรรมของท่านนั้นยังได้ เพื่อแผ่ไปยังสังคมภายนอกเรียกว่า “ศาสนสงเคราะห์” เรื่องนี้ท่านได้ถือปฏิบัติเป็นกิจวัตรเป็นประจำปีตลอดมาปีละมากบ้างน้อยบ้าง เช่น การนำสิ่งของอุปโภค
บริโภค แจกจ่ายไปยังชาวบ้านใน ถิ่นทุรกันดาร ณ
จ.แม่ฮ่องสอนและจังหวัดใกล้เคียง
มอบทุนการศึกษา
แก่เด็กนักเรียนตามโรงเรียนต่างๆ
ท่านเป็นผู้มีความมักน้อย สันโดษ และ
ไม่ติดใจในสิ่งของที่ญาติโยม
นำมาถวายต่อท่าน
จะมีเจ้าหน้าที่มารับต่อจากท่านไปเก็บไว้เป็นของส่วนกลางสงฆ์
รายได้ที่เกิดขึ้น ถาวรวัตถุสิ่งปลูกสร้างต่างๆที่มีอยู่ภายในวัดตลอดจนสิ่งของที่มีราคาแพงต่างๆ ได้รับจากผู้มีจิตศรัทธาจริงๆ ทั้งที่ท่านพึ่งจะเริ่มมาสร้างวัดภายในไม่กี่ปีเท่านั้น ซึ่งถือได้ว่าเป็นการจรรโลง
พระพุทธศาสนา สิ่งของบางชิ้นถึงมีเงินก็หาซื้อไม่ได้
เพราะเจ้าของไม่พอใจที่จะขาย
แต่เจ้าของยินดียกถวายวัด ด้วยความเลื่อมใสศรัทธาจริงๆ
โดยมิได้เรียกร้องค่าตอบแทนแม้แต่น้อยซึ่งเป็นเรื่องที่น่าอนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง และ
ในงานศาสนพิธี
ของวัดและสถานที่ต่างๆบุคคลทั่วไป
มักจะคุ้นเคยกับโรงทานของ
“คณะศิษย์วัดป่าธรรมธารา”
ซึ่งผู้ที่มาเลี้ยงโรงทาน
ล้วนแต่เป็นศิษยานุศิษย์ของ
ท่านพระครูธรรมธรวิชัย อภิฐาโน แห่งวัดป่าธรรมธาราทั้งสิ้น
และ
บรรยากาศของโรงทาน จะเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม
และ
คำเชิญชวนให้บุคคลทั่วไปที่มาร่วมงานได้มีโอกาส
ไม่เพียงแต่ความขึ้นชื่อของโรงทานคณะศิษย์วัดป่าธรรมธาราเท่านั้น
ท่านพระครูธรรมธรวิชัย อภิฐาโนยังได้นำพา
เหล่า
ศิษยานุศิษย์ สร้างบารมีทุกรูปแบบ ที่ เป็นบุญกุศลก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็น การมอบอุปกรณ์สำนักงาน ทั้งทางวัดและตามโรงเรียนต่างๆที่ขาดแคลน ชักชวนบรรดาลูกศิษย์ลูกหา
สร้างอาคารเรียนสำหรับโรงเรียนที่ยังไม่มีอาคารเรียน
โดยได้ตระหนักถึงคุณประโยชน์ทางการศึกษาของเยาวชนผู้เป็นกำลังสำคัญแก่ประเทศชาติ แม้ในวัดที่ขาดแคลนและอยู่ในถิ่นทุรกันดาร โดยเมตตาสร้างกุฏิ ศาลา ถวายตามวัดต่างๆ โดยมุ่งหวังเพื่อให้ผู้อยู่
ได้ไม่ต้องกังวลและได้บำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มที่
พร้อมกันนั้นยังให้ความสำคัญเกี่ยวกับ
ห้องพักภิกษุที่อาพาธ
เพื่อมอบให้กับโรงพยาบาลที่ยังขาดแคลน
แนวทางการสร้างบุญบารมีเหล่านี้
ล้วนแล้วแต่ได้มาจากแม่พิมพ์ใหญ่แห่งวัดเขาสุกิม จ. จันทบุรี
หรือ ที่พวกเราเหล่าท่านทั้งหลายรู้จักกันในนาม
“พระเดชพระคุณหลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย ” หรือ อีกในนามหนึ่งที่ท่านพระครูธรรมธรวิชัย อภิฐาโน ใช้เรียกขานประจำคือ “ท่านพ่อสมชาย”
เทพเจ้าแห่งความเมตตา ต่อเหล่าบรรดาศิษยานุศิษย์และผู้ยากไร้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น